Naast de tijd voor het knotten van de wilgen, het kappen van wat bomen, het kloven en opbergen van het hout is er in december voldoende tijd om na te denken wat er in het komende jaar moet gebeuren. December is de maand voor het kijken naar structuren. Staat die boom nog op zijn plaats, moet dat pad niet verlegd, moeten er niet wat takken uit die boom, staat die border op de goede plek, moet hij verzet, of helemaal maar weg. Ligt de sproei-installatie nog wel goed, was ik tevreden over de borders of moeten ze omgespit. Het afscheid nemen van het oude biedt weer kansen voor het nieuwe. Hier op het veen gaat soms zomaar een hele gezonde boom dood, naar ik vermoed door de zware metalen in de grond. Het bovenste gedeelte van de grond is eeuwenlang bemest door huisvuil uit Amsterdam en Utrecht, dat toemaakdek is niet van smetten vrij. Maar zo’n dode boom geeft je weer een mooie kans om wat nieuws neer te zetten, en die vileine metalen zijn vast een keer weggespoeld. Terug naar december. Dat is dus de maand om plannen te maken voor het komende jaar. En plannen zijn er niet voor de kat zijn viool, plannen moeten worden uitgevoerd. Het begint met een lijstje van wensen, wat moet er gebeuren, welke spullen moeten daarvoor worden aangeschaft, wanneer moet het worden uitgevoerd en wanneer moeten die spullen dan in huis zijn. Als voorbeeld. Ik wil over zes jaar een bloeiende Prunus Subhirtella Pendula uit zaad hebben. Dan moet ik nu zaden gaan zoeken, ik kom dan uit via Ebay bij Treeseedsplus (/Weeping-Higan-Cherry-Prunus-subhirtella-pendula-Tree-Seeds-Fast-Showy-/281466549589?rd=1), bestel ze aldaar, wacht enige weken op levering, moet dan een aantal zaden twee maanden in een vochtige maar niet te vochtige omgeving in mijn koelkast leggen, moet de wekker zetten opdat ik ze niet vergeet, na die twee maanden moet ik de zaden in een potje stoppen met zand en aarde, ik moet dat potje twee keer in de week water geven, wanneer het zaad ontkiemt moet ik zorgen dat de inhoud van het potje een beetje afhardt, zodat ik de jonge plant eind mei in de volle grond kan zetten. Dan nog een aantal jaren goed verzorgen en de omgeving onkruidvrij houden, zodat ik na zes jaren mijn eerste bloemen kan verwachten. Zo moet het dus gebeuren, dat plannen. En dan gaat er wel eens wat fout, maar dat hoort er bij.
Ik heb dat Subhirtella project al twee keer voor een goed deel doorlopen. De eerste keer bleken vier van de vijf ontkiemde prunussen toch echt tomaten te zijn. En wat wel als prunus door het leven wilde overleefde de eerste winter niet. De tweede keer was vergelijkbaar. Ik heb nog wat zaden van mijn aankoop in 2017, en ik ga het weer proberen. Bij de planning van je tuin moet je wat tegenslagen incalculeren.
Nou, succes met plannen, en ik wil u hele goede dagen toewensen, en een voorspoedig 2021!